Ik moet even gaan liggen. Een psychotische monnik – die enkel aangesproken wordt als “yellow robe man” – woont in een ondergrondse discotheek, samen met z’n sympathieke hulpje, een gefrustreerd monsterlijk creatuur met een gigantische groene schedel en twee enorme klauwen als handen. De gele-gewaad-man werd ooit de benen geamputeerd door de plaatselijke Don Juan, toen hij die betrapte in het bed van z’n echtgenote en prompt een duel met hem aanging waarbij hij blauwe lasers uit z’n vingertoppen kung-fu-de. Z’n beide benen vervangen door een stel metalen kippepoten, zint hij op wraak.

Twintig jaar later – een nog jonge Danny Lee is de zoon van de Don Juan en in dit hilarisch groteske spektakel zien we hem afrekenen met gigantische rode pythons, een mysterieuze gesluierde krijgster, onderhuids kronkelende serpenten, giftige groen-fluorescerende kikkers, exploderende bomen, een man in een apepak, uitzinnige laser fu en een vuurspuwende gele-gewaad-man, vervaarlijk steltlopend op z’n kippepoten die hij ook plots kan uitschuiven als een stel dodelijke wapens! Here comes kung fu – here comes kung fu chicken. Rammelende montage met soms verwarrende korte cuts en een stevig tempo – de film duurt amper 72 minuten. Heel leuke onzin.